IJ MÈIS di Carlottina Rocco
AVRIL
… Ceresere, pruss, pomé,
son fiorì ant ël vërzé,
e dapress a ‘n vent sutil
ven-o tuti ij seugn d’avril …
Pasqua a robata mai dëdnans al 22 ëd mars, nì a passa ‘l 25 d’avril
RAMOLIVA Nino Costa
Duminica dle Palme, alegra e viva,
ch’it marche ‘l pass a la stagion fiorìa,
pòrta ‘nt le nòstre ca ‘n pò d’armonìa,
ponta ‘ns ij nòstri let la ramoliva.
Sla mia bela sità pien-a ‘d baldansa,
sle mie tère ‘d Piemont pien-e ‘d promësse
dësperd le nebie, pasia (1) le tristësse,
sëmna ‘l travaj, la pas e l’abondansa.
Dal gran dij camp e da j’arbut (2) dle vigne
ten distante le brin-e e le tempeste;
guerna j’anime oneste e disoneste
da ij seugn cativ e da le frev maligne.
Mostra a jë sgnori la passion dij pòver,
e mostra ai pòver la passion djë sgnor…
Për coj ch’a seufro daje ‘n pòch d’amor;
për tuti jë sperdù prontie ‘n ricòver,
e quand ch’a-i torna Pasqua benedìa
con le baudëtte ch’a së spantio ‘n cel,
disje ch’an pòrta sò regal pì bel:
lòn ch’a-i manca ‘nt ël mond: la Poesìa.
1 Calma, tranquillizza.
2 Virgulto, pollone di piante
LA CROS ËD RAMULIVA Nino Autelli
Le bestie ant la stala a l’avìo brogià (1) tuta la matin.
Le nìvole, man man ch’a vnisìo su da darera dla colin-a, a së s-ciassavo (2) ant ël cel e a dventavo na vòlta pì greve e pì scure. Smijava ch’as fusso sbassasse fin-a a toché le ponte dj’arbre sgiaflà dal vent.
Peui, pen-a che ‘l vent a l’é chità na frisa, tut ant un crep l’é robatà sèch ël prim tron.
Vigin a l’é rivà an sl’àira con ël chèr, a tuta corsa; ma l’ha fàit gnanca temp a dëstaché ij beu, ch’a l’ha tacà a vnije giù la tempesta con ëd gran-e gròsse parèj ëd ninsòle.
L’hai vist nòno, an cusin-a, sopaté la testa con n’aria pien-a ‘d magon.
Mi anlora, sensa dì gnente, l’hai dëstacà doe feuje ‘d ramuliva da sota ‘l quàder dla Madòna, l’hai fàit la cros e son andàit a campela fòra da para (3) dl’uss.
Da lì gnanca na minuta ‘l cel a l’é s-ciairisse tut da na banda e la tempesta l’é chità ‘d bòt an blan, (4) cambiandse ant una pieuva ch’a vnisìa giù a verse.
Peui pòch a pòch a l’ha molà ‘d cò la pieuva e ‘l sol, surtend fòra da le nìvole, l’ha fàit luse ant l’aria j’ùltime stisse.
Anlora i son surtì ansima a l’àira a cheuje le gran-e ‘d tempesta ch’a j’ero ancora nen slinguà.
Le galin-e a cacaravo (5) ch’a smijavo mate e le rondolin-e ampinìo l’aria dij sò squis, (6) voland tut an gir a la cassin-a.
Vigin a l’ha tornà a giové (7) ij beu për torné ant ij camp; nòno, con ël cheur content che la tempesta a l’avìa fàit gnun ravagi (8), l’é surtì an sl’uss a visché soa pipa.
E mi, trames a le nìvole bianche ch’a së s-ciancavo, a l’é smijame ‘d vëdde ant ël cel la Madòna ch’am soridìa.
1. Muggito
2. Addensavano
3. Accanto
4. Improvvisamente
5. Schiamazzavano
6. Stridi
7. Aggiogare
8. Disastro
PÀSQUA Pinin Pacòt
Angelus enim Domini descend it de caelo
et accedens revolvit lapidem, et sedebat super
eum. Erat autem aspectus eius sicut fulgur, et
vestimentum eius sicut nix.
(MATTH., XXVIII, 2-3)
Dnans a la tomba a l’é arversà la pera.
Un àngel candi a speta le Marìe,
che a rivo sperse ant l’ora matinera
e a tramolo parèj ‘d fiame sburdìe.
– Përché che i serche un Viv an mes ai mòrt?
L’é arsussità. Second le professìe. –
L’àngel a dis. E reusa ‘l cel ësmòrt
a dventa ‘d colp, e an mes al verd dle piante
as dësvijo j’osej e a canto fòrt.
Se spàntio (1) ant l’aria le paròle sante,
tant che la vita an sla tèra as arneuva
slargandse an sàive (2) fòrte e frissonante.
Àngej ëd lus për la gran vòlta bleuva
a benedisso ant una pas seren-a
che a compagna për ël mond la bon-a neuva.
Òmini strach, che i pòrte an cheur na pen-a
pi pesanta che ‘l pèis che i pòrte an spala,
andevne an pas doa la stra vòstra av men-a;
che longh la stra av caressa un bate d’ala,
e av dis na vos una paròla bon-a,
che av parla an drinta e i l’avìje mai scotala.
E a l’é ‘l Signor, che av parla e che av perdon-a.
Avril 1954
1 Si spargono
2 Linfe
